Warsztaty "Jego Wysokość Głos"
JEGO WYSOKOŚĆ GŁOS.
Naświetlenie tematu warsztatów
„Myślałem, że nigdy nie zaśpiewasz”, – na takie wyznanie zdobył się mój Profesor, Mykoła Bołotnyj, po wielu latach minionych od tamtych pierwszych naszych wspólnych zajęć z emisji głosu. I w ten sposób rzeczywiście myślał, będąc wówczas na solidnym etapie pracy z i nad moim głosem. Byłam niespotykanym dotąd w swojej trudności przypadkiem w praktyce mojego Profesora, wspaniałego pedagoga, doświadczonego tenora klasycznego, wielkiego specjalisty, zwłaszcza w rozwiązywaniu tych szczególnie trudnych problemów natury wokalnej. Dziwiło go, że podczas mówienia uwydatnia się ładną barwą, ale podczas ćwiczeń głosowych moje gardło prawie się nie uruchamia. Słychać było poprawne intonowanie oraz szmer zamiast śpiewu. W końcu po czterech miesiącach codziennych ćwiczeń. które NOTABENE! odbywały się w atmosferze miłości i totalnej akceptacji, nastąpił przełom. Moje gardło zabrzmiało czystą, pełną barwą. Właściwie, zabrzmiałam cała ja. Był to przełom w świadomości, początek złożonego, twórczego, świadomego procesu pracy nad głosem, czyli nad sobą, który trwa do dziś. A życie nadal udowadnia mi na każdym kroku, iż niemożliwych do wykonania rzeczy istnieje naprawdę niewiele. Tym fantastycznym odkryciem pragnę się dzielić nie tylko z tymi, używającymi własnego głosu w sposób profesjonalny, lecz z jak największą liczbą osób, by potrafili odkryć i zakorzenić w sobie tę świadomość!
Głos, ten najbardziej tajemniczy instrument, wiele mówi o naszej osobowości, o naszym stanie wewnętrznym. Za każdym razem wydobywając własny głos – bądź to pod czas śpiewu czy mówienia – jesteśmy w stanie dowiedzieć się wiele o nas samych.
Śpiew — to magiczny rytuał, napawający poczuciem spełnienia.
Praca nad poznaniem oraz rozszerzeniem własnych umiejętności głosowych trwa całe życie – wraz z odkrywaniem samych siebie w procesie dojrzewania własnej osobowości, w różnych okresach życia. Jest to proces, który sprzyja nie tylko otwieraniu fizycznemu gradla. Jest to jedynie narzędzie pośrednie pomagające otworzyć duszę oraz życiodajne pokłady energetyczne człowieka, w tym też takie wewnętrzne zasoby, napędzające nas do życia, o istnieniu których nawet nie podejrzewaliśmy.
Świadomość siebie jako głosu oraz własnego głosu jako siebie uważam za rzecz podstawowo ważną.
W mojej około trzydziestoletniej praktyce pedagogicznej oraz scenicznej – a są to sceny tzw. jazzowe, klasyczne, ludowe, elektroniczne, teatralne w całej Europie – zawsze sprawdzała się umiejętność przede wszystkim improwizacji, w szerokim pojęciu. Improwizacja – to swoboda ducha. Improwizacja – to życiodajny kontakt ze sobą, z wlasną intuicją. Improwizacja – to kolosalna wydajność umysłowa-twórcza oraz głosowa. Improwizacja – to umiejętność znalezienia wyjścia w każdej niemal sytuacji. I wreszcie: przecież improwizacja towarzyszy nam w naszych działaniach na codzień.
Improwizacja jest podstawowo ważnym elementem naszego życia, jest naturlnie pomocna w wielu różnych rozwiązaniach twórczych oraz na pewno nie kojarzy się wyłącznie z jazzem.
Podczas naszych spotkań będziemy odkrywać głębokie piękno, płynące ze świadomości siebie jako głosu – daru; najbardziej tajemniczej, pięknej i cennej, nieodłącznej części naszej osobowości. Będziemy uczyć się świadomego jego używania i czerpać radość z doświadczenia jego unikalności. W naszych ćwiczeniach przejdziemy od stanu spokojnego mruczanda poprzez dzikość i nieokiełznanie do świadomego układania fraz – czyli, do umiejętnego kierowania, posługiwania się własnym głosem. Będzie zabawa, będzie poważnie, będzie zaduma i stan głębokiej radości – każdy krok, każdy etap będzie napełniony miłością, zrodzony zostanie w atmosferze pełni akceptacji.
W programie m.in:
- „Energetyczny Kamerton” – moment wyciszenia oraz kumulacji energii wg autorskiego programu relaksacyjnego, z możliwością otrzymania mandali muzycznej w postaci nagrania;
- relaksujące oraz rozgrzewające aparat głosowy ćwiczenia oddechowe (na podstawie kompleksu ćwiczeń folklorystki, pedagoga Swietłany Butskiej);
- głos i ruch;
- swoboda w improwizacji; frazowanie;
- wspólne wykreowanie Pieśni Serca.
Czas trwania: od kilku godzin do 2-3 dni.
